Guna - அபிராமி அந்தாதி - A Controversy Song.. !!!

அபிராமி அந்தாதி - A Controversy Song..

I love this day on making such a wonderful hunt about my longtime wish to write about the song from Guna movie 'Partha Vizhi'.. This song is being so criticized because of the words that is being used... But when realized about the inner meaning, its really amazing.. a complete treat.. The words were so awesome as I neither can't demonstrate, nor put into clear meaning. Someone who preaches 'Anthathi' should play a role on this...

Now lets move on to the topic... 

அபிராமி அந்தாதி 

ஆசிரியர்: 'அபிராமி பட்டர்'

ஒருவர் அபிராமி பட்டரிடம் இது என்ன நாள் என்று கேட்க அவரோ 'பௌர்ணமி' என்று சொல்லி இருக்கார்.. எல்லோரும் எள்ளி நகையாட கடைசில அரசரிடமும் அதே பதில்.. அரசரும் கோபம் கொண்டு 'இன்று பௌர்ணமி' இல்லை என்றல் 'அபிராமி பட்டறை' கொன்றுவிட ஆணை இட்டு சென்று விட்டார்...

அபிராமி பட்டர், தேவி அபிராமியிடம் 'உன்னை நினைந்தே நான் உலகை மறந்து இவ்வாறு ஆனேன்'.. நீயே வந்து காக்க வேண்டும் என்று கூறி பாடல் பாட துவங்கினார்.. இறுதியாக தேவி அபிராமி தன் காதில் உள்ள தோடை கழற்றி விண்ணில் எரிய விண்ணெங்கும் ஒளி பரவ அபிராமி பட்டர் பிழைத்தார்... 

அந்தாதி என்றல் என்ன? அந்தாதி என்றல் எந்த வார்த்தையில் முதல் பாடல் முடிகிறதோ அதே வார்த்தை கொண்டு அடுத்த பாடல் துவங்க வேண்டும்.. இதுவே அந்தாதி.. 

Now.. Lets move onto the song., 

இடங்கொண்டு விம்மி, இணைகொண்டு இறுகி, முது 

வடங்கொண்ட கொங்கை - மலைகொண்டு இறைவர் வழிய நெஞ்சை 

நடங்கொண்ட கொள்கை நலம் கொண்ட நாயகி, நல் அரவின் 

வடம் கொண்ட அல்குல் பணிமொழி - வேதப் பரிபுரையே.. 

பாடல் - 42 

பொருள்:

அம்மையே! ஒளிவீசும் முத்துமாலை உன்னுடைய தனங்களில்(மார்பு) புரளுகின்றது.. உம்முடைய தனங்களோ ஒன்றுகொன்று இடமின்றி பருத்து உள்ளது.. இந்த கொங்கைகளாகிய மலை சிவபெருமானின் வலிமை பொருந்திய மனதை ஆட்டுவிக்கின்றது.. தேவியே! நல்ல பாம்பின் படம் போன்ற அல்குல் கொண்டவளே.. குளிர்ச்சியான மொழி கொண்டவளே.. வேதச் சிலம்புகளை திருவடிகளில் அணிந்து கொண்டவளே தாயே.. !!!

Are you disgusted with the direct meaning.. If so, change your mind.. It is not a description or an poem about women's anatomy.  If we dig a more about the meaning, here are the points...

1] தனங்களின் அழகு

2] அவை எவ்வாறு சிவனை ஆட்கொள்கிறது

3] அல்குல் (You may have refer google)...

4] குளிர் மொழி

5] வேதங்களே அணிகலன்கள்...

பெண்மையின் அழகே தனங்கள், அவை பாலூட்டும் போது பெண்மை நிறைவு பெறுகின்றன.. அல்குல் இந்த இடத்துல 'தாய்மடியாக' உவமை  எடுத்துகொள்க.. குளிர்மொழி - தாலாட்டு.. வேதங்கள் அணிகலன்களாக உள்ளபோழ்து குழந்தையின் பாதுகாப்பு உறுதிப்படுகின்றது.. 

So, சுருக்கமாக எவரெல்லாம் தேவி அபிராமியை தாயாக ஏற்றுக்கொள்கிறார்களோ அவருக்கெல்லாம் தேவியின் அருள் கிட்டும் என்பதே பாடுபொருள்.. 

I knew this is a very sensitive lines and I believe I made a decent translation over this., I made my best effort in collecting data about this. Kindly bare with me and if possible correct me, if there were any., 

படித்ததில் பிடித்தது - சொல்வனம்

விடாமல் விழும் அருவியை 

ஆச்சர்யமாக பார்க்கிறாள் 

ஒருநாள் விட்டு ஒருநாள் 

குழாயில் தண்ணீர் வரும் 

நகரத்திலிருந்து வந்த

குடும்பத் தலைவி.

குளித்துவிட்டுத் 

திரும்பும்போது 

குழாயை மூடாமல்

கிளம்புவதைப்போல்

தோன்றுகிறது அவளுக்கு.

ஆளே இல்லாதபோதும் 

கொட்டிக்கொண்டிருக்கும் 

நீரின் ஓசை அவளைப் 

பைத்தியமாக அடிக்கிறது !!!

காலையும் பகலும்

I am not a Tamil-Pro.. I just scribble something out of my own choice that I pick when I am hunting down for something else... This is that kind of hunt.. one of my favorite...

காலையும் பகலுங் கையறு மாலையும்

ஊர்துஞ் சியாமமும் விடியலு மென்றிப் 
பொழுதிடை தெரியிற் பொய்யே காம 

மாவென மடலொடு மறுகிற் றோன்றித் 

தெற்றெனத் தூற்றலும் பழியே 

வாழ்தலும் பழியே பிரிவுதலை வரினே.

    

                - குறுந்தொகை - 32 

This one tends me to do a whole lot of research about the words being used.... காட்சி பொருள், கருப்பொருள் எல்லாம் பேசும்முன், First lets look into these lines...

காலையும் பகலுங் கையறு மாலையும் 
ஊர்துஞ் சியாமமும் விடியலு மென்றிப்

காலை, பகல், மாலை, யாமம், விடியல்.. இவ்ளோ தான.. இல்ல...ஒவ்வொரு 4 மணி நேரமம் வேற வேற...

மாலை - 6 - 10;                              யாமம் - 10 - 2

வைகறை - 2- 6;                              காலை - 6 - 10

பகல் - 10 - 2;                               பிற்பகல் - 2 - 6

"வைகறை துயில் எழு" 

காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி

மாலை மலரும்இந் நோய் - குறள் - 1227

Now lets move on to the next word

மாவென மடலொடு - மடலேறுதல் என்றால் என்ன செய்வார்கள்?  குதிரை போல பனைமடல் மேல் ஏறிக்கொள்வார்கள். எருக்கம்பூவைச் சூடிகொள்வார்கள். பிறர் சிரித்தாலும் மதிக்க மாட்டார்கள். 

So why should they do like that? மானம் போனால் உயிர் போச்சு. அப்படி வாழும் காலத்துல ஏன் அப்படி செய்யணும்.. தான் கொண்டுள்ள காதல் தான் சிறந்தது.. ஊர் கேலி பேசினாலும் போதும், தன் காதல் தான் வேண்டும்.. தான் தலைவி இன்றி வாழ இயலாது என்பதாக எடுத்து கொள்ளலாம். I know there is a lot to discuss on this topic, but I am leaving the debate for a later time ...

Now lets go into the meaning of the poem.. This are the words from Thalaivan to Thozhi..

காலைப்பொழுதும், உச்சிப் பொழுதும், பிரிந்தோர் செயலறுதற்குக் காரணமாகிய மாலைப் பொழுதும், ஊரினர் துயில்கின்ற இடையிரவும், விடியலும் என்ற இச்சிறு பொழுதுகள் இடையே தோற்று மாயின், அத்தகையோருடைய காமம் உண்மை அன்று; பிரிவு வருமாயின், அப்போது, பனை மடலால் செய்த குதிரையின் உருவத்தை ஊர்ந்து, தெருவில் வெளிப்பட்டு, யாவரும் இன்னாளால் இவன் இச் செயல் செய்தானென்று தெளியும்படி தலைவி செய்த துயரைப் பலர் அறியச் செய்தலும் பழிக்குக் காரணமாகும்; அது செய்யாது உயிரோடு வாழ்ந்திருத்தலும் பழிக்குக் காரணமாகும்.